من مات شدم...

و تو همچون پادشاهی که

از اینگونه فتـــح ها زیاد دیده است؛

وقتی پس از مدتها بی خبری،
بی آنکه سراغی از این دل بگیری…
می گویی دلم برایت تنگ است …
یا دلم را به بازی گرفته ای،
یا معنای واژه ها را خوب نمی دانی ؟
دلتنگی … ارزانی خودت،
من دیگر دلم را به خدا سپرده ام…
.
.
.
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
هرجا ک دلت میخواهد برو…
و اما من…
بر نمیگردم ک هیچ!
عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
 ک نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!